Tragedia w domu gwiazdy TVP. "Odeszłaś". Tuż przed Wigilią wieści łamiące serce

Kariera Margaret

Małgorzata Jamroży, czyli nasza eksportowa Margaret, to przypadek, który wymyka się prostym ocenom. Kiedy dekadę temu wyskoczyła z "Thank You Very Much", wielu widziało w niej tylko ładną dziewczynę w kolorowych ciuchach, która ma podbić zachodnie radiostacje. I faktycznie, przez chwilę szło to w stronę międzynarodowego popu, wielkich scen i prób podbicia Szwecji czy Niemiec. Jednak to, co wydarzyło się później, jest znacznie ciekawszym materiałem na historię o szukaniu siebie. Margaret w pewnym momencie zwyczajnie odcięła kupony od wizerunku lalki z pudełka. Zamiast brnąć w bezpieczny, radiowy lukier, postawiła na swoim. Przeprowadzka do lasu, zerwanie kontraktu z wielką wytwórnią i wejście w miejskie, rapowe brzmienia – to był ruch, którego nikt się po niej nie spodziewał.

Dzisiejsza Margaret to już nie tylko wokalistka, ale postać, która ma własne zdanie na temat produkcji muzycznej i biznesu. Jej płyty, jak "Gaja Hornby" czy "Siniaki i cekiny", pokazują, że artystka przestała się ścigać z listami przebojów, a zaczęła bawić formą. Zmienia wizerunek tak często, że trudno za nią nadążyć, ale zawsze wydaje się to spójne z tym, co aktualnie gra jej w duszy. Dodatkowo nie boi się mówić o zdrowiu psychicznym czy trudnych kulisach branży, co skróciło dystans między nią a fanami.

Patrząc na jej drogę, widać przede wszystkim odwagę. W świecie, gdzie algorytmy dyktują, co ma być hitem, ona wybrała wolność. Może nie każdemu pasuje jej nowa, bardziej surowa odsłona, ale nie można jej odmówić jednego: Margaret przestała być produktem, a stała się świadomą artystką. I to jest w tej całej popowej układance najcenniejsze.

Życie prywatne Margaret

Margaret od lat gra nam na nosie. Kiedy wydaje się, że już wiemy, w którą stronę pójdzie jej kariera, ona robi woltę i ląduje w zupełnie innym miejscu. Z jej życiem prywatnym jest podobnie – niby wszystko jest na widoku, a jednak Małgosia Jamroży potrafi zachować w tym wszystkim zdrowy dystans, który rzadko spotyka się u osób z pierwszych stron gazet. Największy szum zrobił jej ślub z Piotrem Kozieradzkim, znanym jako KaCeZet. Nie było białej sukni w katedrze ani ustawki z fotoreporterami. Zamiast tego dostaliśmy zdjęcia z szamańskiej ceremonii w Peru. To był jasny komunikat: żyję po swojemu, na własnych zasadach, z dala od polskiego blichtru. Margaret przestała gonić za byciem „idealną pop gwiazdą” i postawiła na autentyczność, co widać nawet w tym, jak urządziła swoje życie poza miastem.

Przeprowadzka do domu w lesie, pod Warszawę, była momentem przełomowym. Media plotkarskie szukały w tym sensacji, a ona po prostu chciała mieć święty spokój. Brak zasięgu, natura i życie w rytmie „slow” stały się jej nową codziennością. W wywiadach bije od niej spokój – mówi otwarcie o dbaniu o zdrowie psychiczne i o tym, że terapia to żadne tabu. To odświeżające, bo nie próbuje sprzedać nam bajki o idealnym życiu, tylko pokazuje, że każdy ma prawo do gorszych chwil i resetu. Dzisiaj Margaret to już nie ta dziewczyna od cukierkowych hitów. To dojrzała kobieta, która chroni swoją prywatność w sposób bardzo naturalny. Nie musi niczego udowadniać. Jej relacja z mężem wydaje się być oparta na wspólnym tworzeniu i podobnym spojrzeniu na świat, a nie na błysku fleszy. I to chyba jest w niej najciekawsze – potrafi być ikoną stylu, a jednocześnie zostać tą zwykłą Gosią, która najlepiej czuje się w dresie, we własnym ogrodzie.

Jednak tą sielnakę zakłóciła tragedia i to przed samymi świętami.

Margaret w żałobie.

Margaret poinformowała właśnie o odejściu Tosi, swojej ukochanej suczki, i zrobiła to w sposób, który po prostu chwyta za gardło. Bez zbędnego blichtru, bez promowania nowej płyty w tle – po prostu czysty, ludzki smutek.

Tosia. Odprowadziłaś mnie w bezpieczne miejsce, otarłaś moje łzy i odeszłaś – napisała piosenkarka

Na jej profilu pojawiło się czarno-białe nagranie i kilka zdjęć. Ktoś złośliwy mógłby powiedzieć, że to kolejna celebrycka wrzutka, ale w tym przypadku trudno nie poczuć autentyczności. Tosia towarzyszyła artystce przez lata, była z nią na backstage’ach, w trasach i w tych wszystkich momentach, o których nie piszą portale plotkarskie. Margaret nigdy nie ukrywała, że jej psy to pełnoprawni członkowie rodziny, a ich relacja była daleka od robienia z pupila modnego dodatku do torebki.

• O jejku, ale ci współczuję! Trzymaj się kochana 
• Wiem jak to jest, kilka tygodni temu straciłam moją sunię, bratnią duszę. Trzymaj się, z czasem łatwiej oddychać
• Przykro mi  trzymaj się - pisali wspierający fani

To, co uderza najbardziej, to reakcja ludzi. Pod postem wylano morze wsparcia. W świecie, gdzie social media kojarzą się głównie z hejtem i sztucznością, pożegnanie psa stało się momentem wspólnoty. Fani zaczęli dzielić się własnymi historiami o stracie zwierzaków, co pokazuje, że takie proste, bolesne posty paradoksalnie skracają dystans między gwiazdą a odbiorcą najbardziej.